Er zijn van die boeken waarvan je denkt ‘dit boek moet iedereen lezen!’ En bij sommige boeken vul ik dit graag aan met ‘en zéker ouders en mensen de met kinderen werken…’ Voor het boek ‘Oud Zeer’ van Bram Bakker geldt dit zeker; vakliteratuur voor ouders (en vakkrachten). 

We hebben er niet voor gestudeerd

We doen als ouders natuurlijk maar wat; we hebben niet gestudeerd voor het opvoeden van onze kinderen. En perfect zijn we natuurlijk ook al niet, dus we maken zo gaande weg ook best wel wat fouten. Ik herhaal altijd graag de woorden van mijn eigen moeder, die wel meer wijze raad had: ‘ik hoop dat je me mijn fouten vergeeft, ze zijn in liefde gemaakt’. Niet dóór liefde en van te voren bedacht maar per ongeluk, naast de liefde waar die ik voor je voel. Diezelfde boodschap geef ik mijn kinderen ook mee. Inclusief de vraag of ze me willen aanspreken op mijn fouten. Die in het heden maar ook de fouten uit het verleden. Zodat ik vergeving kan vragen. 

Deze openheid zal niet voorkomen dat ze te stellen hebben of er mee te stellen krijgen: die dingen die niet goed zijn gegaan in hun opvoeding en op een later moment in het leven een plek moeten krijgen. Kwetsuren omdat ze, op momenten dat het er juist om spande, niet gezien zijn op de manier waar ze op dat moment behoefte aan hadden. We willen het allemaal ontzettend goed doen, maar we kunnen niet voorkomen dat we (zo af en toe) steken laten vallen. 

Waarom is het nodig om Oud Zeer te lezen?

Dat is een simpel antwoord: Bram geeft je met dit boek een heldere kijk op het ontwikkelen van Oud Zeer én hoe dit oude zeer invloed heeft op je handelen van vandaag. Zeker als het gaat om jouw rol als vader en als moeder. Met het lezen van dit boek geef je jezelf de mogelijkheid om op een liefdevolle én kritische manier naar jezelf te kijken. Daar doe je je kinderen een groot plezier mee. 

Waar gaat de boodschap van ‘Oud zeer’ dan in essentie over? Zoek in het lichaam naar dat wat je van vroeger nog stoort. Durf te voelen wie jij bent, wat jouw verhaal is en ga daar voor staan. Je hebt geen stoornis, de omstandigheden waarin jij als kind moest opgroeien waren gestoord.

Klinkt dit als zware kost?

Nou, Oud Zeer is voor velen onder ons ook fikse kost: je eenzaam voelen in het gezin waar je opgroeide, het gevoel hebben dat je ongewenst bent, ‘dat je er niet mag zijn’, lichamelijke verwaarlozing, emotionele verwaarlozing, agressie…

In onze praktijk zijn dit de onderwerpen waar we keer op keer terecht komen; tijdens gesprekken vanwege relatieproblemen, gedragsproblemen bij pubers en kleinere kinderen. Maar ook in het afgelopen twee jaar, waarin ik ben geconfronteerd met het hele proces van borstkanker. Wat me hier het meest is opgevallen, is het feit dat het Oude Zeer ongelooflijk meespeelt in je verwerkings- en herstelproces. 

Als bijvangst heb je natuurlijk het veranderende gedrag naar jouw kinderen toe wat het misschien mogelijk maakt om iets minder Oud Zeer door te geven of er in ieder geval over te kunnen praten. En vergeving te vragen als dat nodig is.