De verjaardagen waar pre-brugklassers nu nog als frisse 8ste klassers rond huppelen worden sinds kort gedomineerd door de Cito-uitslagen. Vol trots laten ouders de 500+ puntentelling zien en weten je te melden dat Klaas, Jan, Toos of Sophie ‘gelukkig’ boven de VMBO-grens zitten.

“Gelukkig minimaal havo, daarna zien we wel.” Het ligt aan mijn humeur of ik op deze opmerkingen vlam vat: een goed humeur wil nog wel de basis zijn van een nog beter gesprek. Met een wat minder goede luim verlaat ik het speelveld. Te angstig om ‘meer kapot te maken dan me misschien lief is’. Want wat een enorme flauwekul is dit geblaat van ouders zeg! Laten we toch eens ophouden met het in de hoogte steken van elke vervolgopleiding die ‘hoger’ zou zijn als het VMBO en realistisch kijken naar de mogelijkheden van kinderen!

Een kind komt écht uit de verf als de mogelijkheden die het (van de ouders!) bij de conceptie heeft meegekregen kan inzetten én die in de loop der tijd verder – door die ouders – zijn aangesproken. Al die ouders die altijd zo fijn roepen ‘dat ze vooral willen dat hun kind gelukkig is’, moeten zich dit ook realiseren bij het bepalen van de juiste school.

Marina van der Wal is moeder van twee (schoolgaande) zoons (HBO en VMBO) en co-auteur van Het Enige Echte Eerlijke Puberopvoedboek‘. Binnen een maand beleefde dit boek de derde druk. 

 

Meer informatie? www.marinavanderwal.nl
Facebook: https://www.facebook.com/marinavanderwal
Twitter: @marinavanderwal  |   @puberboek   |   @puberexpert

Deze column is eerder verschenen als column voor HD-media