Het lijkt alsof ik er nu al niet meer bij hoor

Mamma’s pappot

Van mij had er best een vleugje meer ‘mamma’s pappot’ in mogen zitten. Twee zoons die een eigenzinnige beroepskeuze doen: de één bij defensie, de ander droomt van verre landen. Elke keer als er weer afscheid genomen moet worden huil ik dikke tranen met tuiten. Deze keer maakt de jongste het wel heel erg bont: er worden plannen beraamd om een jaar (12 maanden!) naar Nieuw Zeeland af te reizen. Ik zie mezelf over 5 jaar al bij Robert ten Brink op de bank zitten voor ‘love is in the air’…

De puber is boos. En niet zo’n klein beetje ook. Het aanstaande vertrek met de bijbehorende spanning zal er vast mee te maken hebben. Maar mijn opmerking is ook niet echt fijnzinnig geweest na een sneer over rondslingerende schoenen in de huiskamer (vier paar!). ‘Ik ga me niet verlagen tot de gedachte ‘na eind november heb ik niets meer om over te klagen. Vanochtend brak ik bijna mijn nek over je zooi. Ik wil echt dat je je schoenen opruimt. In je kást!’ En dat ‘kast’ kwam er boos uit en klonk sissend. ‘Kasssssssst!’

 

Terwijl je er nog bent, ben je eigenlijk al weg

‘Echt iedereen is nu bezig met het feit dat ik wegga en elk gesprek moet er over gaan. Vrienden houden geen rekening meer met mij, als het gaat om plannen maken. Zelfs niet nu ik hier nog ben.’

Ik moet schuld bekennen: terwijl ik uiteindelijk de schoenen met een boogje zijn kamer in heb gesmeten keek ik even verlangend rond. Ik wil die kamer wel hebben als werkkamer als hij weggaat. En voor mijn geestesoog verschijnt een muur met gezellige bloemetjes, een kastje heb ik in gedachten al gekocht en ik zie een comfortabele stoel voor het lezen van al die te recenseren boeken al voor een boekenkast staan… die boekenkast moet dan nog even in elkaar geknutseld worden.

Inmiddels weet ik dat het voor mij niet meer is dan een vlucht, al die gezellige gedachten; ik zie er als een berg tegenop om de gezelligheid van dit kind een jaar te moeten missen en het gat dat hij achterlaat is groter dan welk bloemetjesbehang, leuk kastje en fijne stoel dan ook kan opvullen. Een opmerking over ‘maar je kunt toch Skypen’ maakt mij op mijn beurt weer woedend over zoveel onbegrip. Het idee om op commando gesprekken met elkaar te moeten voeren maakt het afscheid alleen maar scherper.

Inmiddels heb ik die schoenen zélf maar in die kast gezet. Je kent het vast wel ‘omdat het nu nog kan…’

Marina van der Wal

Geschreven door admin

Marina van der Wal, puberexpert en gezins- en relatietherapeut.

We hebben meer blogs geschreven

Mijn controle was niet zijn controle

Mijn controle was niet zijn controle

Al een paar maanden hield ik een knobbel in mijn borst in de gaten: groeit de knobbel, is ie nu weg? Als ik mijn arm omhoog houd, is die knobbel er dan nog steeds? Is het een plekje, rond, langwerpig, hard of zacht? 

Lees meer
Eenzaamheid is de grootste valkuil

Eenzaamheid is de grootste valkuil

In spannende tijden wordt het duidelijk wat de sterke én wat de zwakke plekken in je relatie zijn. Pijnlijk duidelijk, wat betreft die zwakke plekken. En waarom pijnlijk? Omdat ze altijd iets zeggen over jouzelf. Over jouw investering in een relatie, het oude zeer dat je nog niet hebt kunnen verweven in je leven, je opvoeding en je minder leuke karaktereigenschappen. Wil je deze spannende tijden samen overleven, dan ontkom je er niet aan om naar je eigen leven te kijken. Dat geldt voor beiden: de partner én de patiënt.

Lees meer

Jouw examenpuber gaat op reis

Jij denkt er nog niet aan maar jouw ‘examen-puber’ wel: de examenreis!

En als je er aan denkt is ‘paniek!’ misschien wel het woord dat het dichtst bij jouw emotie komt. Want: gaat dat wel goed, samen met vriend(inn)en op reis? Lukt het jouw zoon of dochter om zichzelf te blijven met een groep jongeren die niets liever wil dan ‘helemaal uit je bol gaan!’. Drank, drugs, sex, soa’s… En dan durf je het woord zwan… niet eens te dénken!

Lees meer

0 Comments

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

De blogs als eerste in je mailbox?

De blogs als eerste in je mailbox?

Alle blogs (en vlogs) verschijnen altijd eerst op de website. En we sturen deze blogs ook altijd meteen per mail. Voor aanbiedingen geldt dat trouwens ook: die bieden we ook als eerste via de mail aan. Het kan ook zo maar gebeuren dat we alleen de mail gebruiken en niets op onze socials plaatsen. Wil je niets missen? Dan zorg je dat je op de hoogte blijft. Dat regel je met een simpele klik op de onderstaande knop. Schrijf je in en mis geen enkel blog!

Het is gelukt!