Niemand kan twee dingen tegelijk. Tot voor kort heb ik dit altijd volmondig beaamd. Als het om anderen ging. Want vrouwen, die kunnen minimaal breien en praten tegelijkertijd. En moeders moeten in staat zijn om én te koken, én te luisteren, én huiswerk overhoren, én nog even te bedenken hoe de dagindeling voor de volgende dag zal zijn.

Ik blijk het niet te kunnen. Laat ik het maar toegeven. Sterker nog: ik blijk zelfs niet in staat te zijn om én een boek te schrijven (niet eens alleen!), een gezin draaiende te houden, én een club te leiden én elke week een column te leveren. U zult het misschien gemerkt hebben.  En zo tikte ik lustig voort, tijdens de zomer, het najaar en zelfs tijdens de kerstdagen hebben mijn tikgeluiden het huis gevuld.

De redactie is gelukkig al die tijd vriendelijk en begripvol gebleven. Inmiddels heb ik wel iets goed te maken. Dat boek is zo goed als klaar. De eerste correctie rondes zijn geweest. Je moest eens weten met hoeveel rode strepen en doorhalingen je zo’n klus van bloed, zweet en tranen terug krijgt. Pijnlijk!

In maart zal het bewijs, het ‘Enige echte eerlijke puberopvoedboek’ in de boekhandel liggen. Een co-productie samen met Jan Dijkgraaf. Aan de redactie van het Zondagochtendblad heb ik beloofd dat ik mijn slechte gedrag goed ga maken met het verloten van een boek onder de eerste 15 mensen die reageren. Natuurlijk gesigneerd. Reageren kan naar: voormarina@gmail.com.  Vermeld u dan wel even uw naam en adresgegevens? Anders stuurt het zo lastig op.