‘Onze zoon van 16 wil heel graag uit. Wij snappen dit wel maar vragen ons ook af wat nu een redelijke tijd is om weer naar huis te gaan. Heeft iemand daar een tip voor?’
Heeft iemand een tip voor deze ouders? En onthoud: wees positief en aardig voor elkaar! Er is al zurigheid genoeg in de wereld 😉
Zelf een opvoedbreinbreker? Stel jouw vraag via opvoedvragen@marinavanderwal.nl of stuur een pb via Facebook. Vragen worden áltijd anoniem geplaatst!
Al een paar maanden hield ik een knobbel in mijn borst in de gaten: groeit de knobbel, is ie nu weg? Als ik mijn arm omhoog houd, is die knobbel er dan nog steeds? Is het een plekje, rond, langwerpig, hard of zacht?
Al een paar maanden hield ik een knobbel in mijn borst in de gaten: groeit de knobbel, is ie nu weg? Als ik mijn arm omhoog houd, is die knobbel er dan nog steeds? Is het een plekje, rond, langwerpig, hard of zacht?
Jij denkt er nog niet aan maar jouw ‘examen-puber’ wel: de examenreis!
En als je er aan denkt is ‘paniek!’ misschien wel het woord dat het dichtst bij jouw emotie komt. Want: gaat dat wel goed, samen met vriend(inn)en op reis? Lukt het jouw zoon of dochter om zichzelf te blijven met een groep jongeren die niets liever wil dan ‘helemaal uit je bol gaan!’. Drank, drugs, sex, soa’s… En dan durf je het woord zwan… niet eens te dénken!
In spannende tijden wordt het duidelijk wat de sterke én wat de zwakke plekken in je relatie zijn. Pijnlijk duidelijk, wat betreft die zwakke plekken. En waarom pijnlijk? Omdat ze altijd iets zeggen over jouzelf. Over jouw investering in een relatie, het oude zeer dat je nog niet hebt kunnen verweven in je leven, je opvoeding en je minder leuke karaktereigenschappen. Wil je deze spannende tijden samen overleven, dan ontkom je er niet aan om naar je eigen leven te kijken. Dat geldt voor beiden: de partner én de patiënt.
Al een paar maanden hield ik een knobbel in mijn borst in de gaten: groeit de knobbel, is ie nu weg? Als ik mijn arm omhoog houd, is die knobbel er dan nog steeds? Is het een plekje, rond, langwerpig, hard of zacht?
Jij denkt er nog niet aan maar jouw ‘examen-puber’ wel: de examenreis!
En als je er aan denkt is ‘paniek!’ misschien wel het woord dat het dichtst bij jouw emotie komt. Want: gaat dat wel goed, samen met vriend(inn)en op reis? Lukt het jouw zoon of dochter om zichzelf te blijven met een groep jongeren die niets liever wil dan ‘helemaal uit je bol gaan!’. Drank, drugs, sex, soa’s… En dan durf je het woord zwan… niet eens te dénken!
De gesprekken bij ons tafel zijn de laatste weken veranderd; gingen ze eerst alleen over de zorgen voor en over kinderen, opvoedingsvragen en relatieperikelen, tegenwoordig komt het thema ‘de energierekening’ steeds vaker langs. Inclusief de grote zorgen die mensen zich hierover maken.
Inmiddels voelen we met de zorgen mee maar de eerste paar keer…
De gesprekken bij ons tafel zijn de laatste weken veranderd; gingen ze eerst alleen over de zorgen voor en over kinderen, opvoedingsvragen en relatieperikelen, tegenwoordig komt het thema ‘de energierekening’ steeds vaker langs. Inclusief de grote zorgen die mensen zich hierover maken.
Inmiddels voelen we met de zorgen mee maar de eerste paar keer…
De koningin is dood Leve de koning!
Dit blog gaat over de dood. Gezellig is misschien anders, maar nu heel de wereld toch in het teken van het verscheiden van Queen Elisabeth staat, is het een mooie gelegenheid om het met onze kinderen over de dood hebben en dit thema toch eens aan te pakken.
We praten er niet graag over, over dat doodgaan. We worden er zo verdrietig en vaak ook ongemakkelijk van.
Alle blogs (en vlogs) verschijnen altijd eerst op de website. En we sturen deze blogs ook altijd meteen per mail. Voor aanbiedingen geldt dat trouwens ook: die bieden we ook als eerste via de mail aan.
Het kan ook zo maar gebeuren dat we alleen de mail gebruiken en niets op onze socials plaatsen. Wil je niets missen? Dan zorg je dat je op de hoogte blijft. Dat regel je met een simpele klik op de onderstaande knop.
Een tip niet, maar ik lees graag mee. Onze dochter (14) heeft de laatste tijd wel een feestje met klasgenoten en dat duurt dan vaak tot 1:00 uur.
Wij vinden dat erg laat, maar horen dan van andere ouders terug dat wij ouderwets en streng zijn. Zelf vinden we voor onze dochter 23:00 uur laat genoeg….
Uitgaan heeft ze gelukkig nog geen behoefte aan.
Oh ik ben dan heel ouderwets. Mijn zoon is veertien en op dit moment naar de bioscoop maar ik wil dat hij om tien uur thuis is. Of ben ik dan heel streng? Ik vind gewoon niet nodig dat als de film af is hij in de stad loopt.
Lees graag mee. Onze dochters worden volgende maand 16 jaar en willen ook heel graag uitgaan. Dus nu is vaak de vraag: hoe vaak, tot hoe laat en hoe komen ze thuis?
Onze zoon (15) gaat sinds kort op stap. Wij wonen in een dorp dus dat betekent vaak een eindje fietsen. Ik had hem graag om 1 uur thuis gezien echter dan fiets hij alleen. Aangezien wij liever zien dat hij niet alleen op de fiets gaat betekent dat hij dus later thuis komt. Hij meldt zich als hij thuis is. Wij vinden hem nog te jong om elk weekend op stap te gaan. Voor nu werkt deze afspraak prima.
Mijn pubers gaan niet uit, maar hebben wel af en toe een feestje of gaan naar de bioscoop. De 16 jarige heeft als standaard tijd 12 uur thuis, hij zit vaak bij zijn vriendin (of vriendin bij ons) Bij feestjes is het meestal 1 uur. Als hij een dorp verderop is, wil ik wel dat hij met anderen meefietst. Soms wordt het dan later. Een optie voor je zoon kan zijn dat jullie de tijd bepalen dat hij thuis moet zijn en dat hij het bijvoorbeeld 1x per maand zelf mag weten. Wij hebben verder de vaste afspraak dat er even wordt geappt op het moment dat ze naar huis komen.
Onze dochter van nu 17 is inmiddels ruim een jaar aan het uitgaan en ze is een echt feestbeest. Dat doet ze een dorp verderop. Toch zo’n 9 kilometer fietsen over een onverlicht fietspad in een landelijke omgeving. OV is geen optie. Logisch dat wij haar niet alleen van en naar huis laten gaan. Een poosje hebben we haar daarom gebracht en gehaald. Maar ja, opgehaald worden om 01.00 uur “pfft dan wordt het net gezellig!”. Daarom heeft ze bedacht dat ze bij een vriendin blijft slapen die in dat dorp verderop woont. Uiteraard contact gezocht met de moeder van de vriendin en afspraken gemaakt (uiterlijk 03.00 uur thuis ivm naar huis fietsen met groepje andere feestbeesten). Eerst mocht ze 1x per maand, daarna 2 x per maand en nu is het eigenlijk wel elk weekend. Natuurlijk is dat een keer fout gegaan. Teveel alcohol gedronken en kotsend in de voortuin van vriendin gestaan. Uiteraard hebben we heel wat “gesprekken” gevoerd waarom ze nou echt ieder weekend weg wilde, kon ze nou niet ’s een keer thuisblijven etc. etc. Kansloze discussie (“wat moet ik thuis doen dan? Bij jullie op de bank zitten?) die alleen maar veel stress oplevert zowel bij mij als mijn dochter en die de sfeer tussen ons best een poosje heeft verpest. Inmiddels is het nieuwe eraf en vind ik het prima dat ze elke zaterdag de hort op gaat, een drankje drinkt en lekker gaat dansen met haar vrienden. Waar ik steeds op gehamerd heb, is dat ze mijn vertrouwen niet moet beschamen. Dat ze is waar ze zegt dat ze is (inmiddels heeft ze een aantal logeeradresjes), dat ze op zichzelf en haar vriendinnen past, samen uit samen thuis, een wijntje oké helemaal ladderzat worden niet oké etc. en als er echt iets mis gaat dat ze mij gewoon moet bellen ook al is dat midden in de nacht. En dat laatste is ook een keer gebeurd toen ze ruzie kreeg met een vriendin en ze niet meer bij dat meisje wilde logeren…. Op twee incidenten na is het verder steeds goed gegaan (voor zover ik weet natuurlijk). Inmiddels is de eerste vakantie in het buitenland (Lloret de Mar met 6 vriendinnen) ook achter de rug. En ook dat is (voor zover ik weet) goed gegaan. Ik vond het erg lastig om haar los te laten en waar wij vroeger om 20.00 uur in de disco stonden en om 01.00 uur naar huis gingen is het al jaren heel normaal dat een feest om 23.00 uur begint en tot 04.00 uur duurt. Belangrijk is dat ze veilig naar huis komen. Dat kan natuurlijk gewoon op de fiets (altijd met twee of meer fietsen), met de nachtbus, ophalen of anders met de taxi. En denk niet dat ze geen alcohol drinken. Dat doen ze allemaal. Laat je dan ook niet voor de gek houden en wees er gewoon open over. Informeer ze dat ze niet voelen aankomen dat ze dronken worden. En dat je dan niet meer fatsoenlijk kan nadenken waardoor er soms dingen gebeuren die je niet wilt. Gewoon het aantal drankjes tellen en ga na 2 wijn of bier over op fris. Trouwens, uitgaan is ook behoorlijk prijzig. Ik merkte dan ook dat “de jongens” vaak de drankjes van de dames betalen. Ook dat heb ik met haar besproken. Ik vind het niet kunnen dat je op die manier “misbruik” maakt van jongens en misschien worden daardoor ook verwachtingen gewekt die niet waargemaakt zullen worden. Ik heb haar dan ook gevraagd wat ze ervan zou vinden als meisjes dat bij haar broer zouden doen. Toen viel het kwartje. Kortom, als je dochter uitgaat, komen er allerlei onderwerpen aan de orde waar je het met haar over moet hebben. Dat geldt trouwens ook voor zonen natuurlijk.
mijn kind van 14 heeft als ze een feestje heeft mag ze standaard tot 1 uur, dan is ze 1 uur in huis en meld ze zich.
mijn zoon en dochter mogen beide ook tot 1 uur, maar dan moeten ze wel om kwart voor 1 vertrekken. en zodra ze te laat zijn gaat er elke keer een kwartier vanaf.