Waarom zou je een doel stellen?
Uit een onderzoek dat ik een tijdje geleden gedaan heb, bleek dat bij ruim 80% van de pubers het maken van huiswerk een regelrecht drama is. Bij een kleine groep herstelde zich dit, naarmate het jaar vorderde. Maar bij de grote groep blijkt het een heel jaar dweilen met de kraan open te blijven.
Je kunt je de gesprekken aan tafel vast voorstellen: een vraag als ‘waarom begin jij ook altijd op het laatste moment met leren?’ en andere ‘waaroms’ van ouders zullen regelmatig over tafel heen en weer vliegen.
En dan komt nu de aap uit de mouw: als ouders kunnen we de problemen aan zien komen maar… we hebben geen plan om de problemen te voorkomen. En we gaan, als het bijna – of helemaal – te laat is, actie ondernemen.
Als een auto van een heuveltje af begint te rijden, dan trek je de handrem iets steviger aan.
Dat is eigenlijk jammer. Ik bedoel maar: als je merkt dat een auto van een heuveltje af begint te rijden, dan trek je de handrem iets steviger aan.
Wat we daarna ontdekt hebben met dit onderzoek, is dat de meeste ouders geen idee hebben wanneer ze aan de handrem moeten trekken. Natuurlijk; ze waarschuwen hun zoon of dochter wel als ze geschrokken naar de cijfers op hun beeldscherm kijken. En er wordt natuurlijk gedreigd: geen feestjes tot de cijfers wat uit de probleemzone zijn getrokken.
Misschien werkt het, de korte termijn aanpak: een kind schrikt, gaat, onder druk, aan de slag en de cijfers trekken nét op tijd iets op. Bij de volgende proefwerkweken is het een herhaling van zetten: op het laatste moment, in paniek, aan de slag, met de hakken over de sloot over of opgelucht adem halen met cijfers die precies hoog genoeg zijn. Ik kan het niet meer op twee handen tellen, hoe vaak ouders bij ons aan tafel zeggen ‘maar ik weet zeker dat hij/zij veel beter zou kunnen als…’
Pubers hebben een lange termijn planning tot de volgende pauze.
Dit hebben wij geleerd als het gaat om een schooljaar zonder proefwerk-paniek: je hebt als ouders een plan nodig. want als je een plan hebt, dan heb je ook een moment dat je, ruim voor de paniek toe gaat slaan, in kunt grijpen. En nee: het maken van dit plan, het stellen van deze doelen, kun je niet aan een puber vragen. Pubers hebben een lange termijn planning tot de volgende pauze. Pubers zijn bij de start van een schooljaar nog lang niet bezig met het overgangsrapport.
In de week van 12 t/m 16 september 2022 gaat Marina (onder andere) tijdens de dagelijkse Live sessies uitgebreid op in. En in het webinar van woensdagavond 14 september krijgt dit thema natuurlijk ook ruime aandacht!
De komende dagen krijg je van ons 6 tips over het stellen van doelen. Dit is tip 1.
In dit blog: waarom zou je een doel stellen?
Wat is er leuk aan het kijken naar voetbal? Of volleybal? Of hockey? Of… (en zelfs als je niet van (kijken naar) sport houdt, snap je dit voorbeeld!)
Het leuke van kijken naar een sportwedstrijd is dat er een doel is: een bal moet volgens de spelregels ergens in terecht komen: het doel. En als die bal dan in het juiste doel terecht is gekomen is daar het YES!-gevoel. Gelukt!
Je kunt de beste sporter zijn, maar als je niet weet naar welk doel je op weg bent, is je talent én je inzet niet veel waard. Zo werkt dat ook als het gaat om huiswerk en leren: zonder doel weet een puber niet waar hij of zij heen gaat en ‘doet maar wat in het wilde weg’. Een plan, een doel, geeft je focus en helpt je op het moment dat je er eigenlijk niet zo heel erg veel zin hebt. Een doel helpt je om ‘nee’ te zeggen tegen afleidingen. Een puber kan dit, door de ontwikkeling van het brein, niet zo heel goed, zelf. Je hebt het al eerder gelezen: die lange termijnplanning…
Een voorbeeld waarom jouw puber dit wél gaat begrijpen: je hebt een feestje en de afspraak is dat iedereen om uiterlijk 8 uur op de hoek van de straat staat om met elkaar verder te fietsen. De kans is groot, de kans is héél groot dat jouw zoon, dat jouw dochter 10 voor 8 al op de afgesproken plek klaar staat. En hij of zij staat daar zeker niet alleen: zo goed als iedereen is op tijd. En de laatkomers… die zijn te laat omdat ze opgehouden werden door hun ouders. Vanwege de afwas of vanwege flauwe gesprekken over huiswerk.
Met een duidelijk doel voor ogen is dit wat je je puber leert: focus helpt je om daadwerkelijk terecht te komen op de plek die je voor ogen hebt. Met een duidelijk doel op jouw horizon bespaart het jou energie om op momenten dat jouw zoon of dochter helemaal geen zin heeft om het over huiswerk te hebben, toch nog even een opmerking te maken.
Met het stellen van doelen is er niet alleen rust voor jouw puber maar is er ook rust voor jou!
Tijdens ‘Met een Vliegende Start het Nieuwe Schooljaar in!’ gaan we je daar mee helpen: het maken van een plan en het stellen van een doel.
Inschrijven doe je via deze link >>
In het volgende blog:
Doelen helpen je om minder uit te stellen. Daar heeft jouw puber iets aan (en jij ook 😉 )
