Marina van der Wal

Ik heb een vraag. Een vraag aan de dames en heren didactici.

Over het principe leren en welke omgeving een puber nodig heeft om uberhaupt iets in zich op te nemen. De reden: puber2 is met ‘schoolreis’ geweest. Een nacht met de bus naar Berlijn. Daar ‘s ochtends op een vroeg uur aankomen, een dag door de stad sjokken en dan aan het eind van de dag weer in de bus om de terugreis te aanvaarden. Om half vijf ’s ochtends sta je, bij school, slaperig op een bus te wachten.Totalloss duiken de dames en heren rond vijf uur hun bed in om dan 12 uur later katterig wakker te worden. Zelfs een overdosis aan energy-drinks heeft een vorm van totale uitputting niet weten te voorkomen.

Het klinkt avontuurlijk maar bij mij roept dit alles toch de vraag op of school voor het avontuur of om te leren is? Want dat laatste, het leeraspect, trek ik bij een programma als dit Berlijn-uitje sterk in twijfel; na een nacht feesten in de bus zal het ‘lerende puberbrein’ niet meer op ontvangst staan. Ik word hierbij trouwens gesteund door een aantal leerlingen: ‘het was wel lachen’ en: ‘ja, ik heb wel dingen gezien, maar ik weet niet meer wat. Te moe.’

Misschien kunt u, vanuit didactisch oogpunt eens overwegen om gewoon een dagje te gaan punteren. In eigen land, wel te verstaan. Geen uitputtingsslag in een bus maar slechts een uur of twee rijden. Dan krijgen de computermuis-armpjes een dag lang een andere beweging en ontwikkelen ze een beetje een idee over het land waar ze in opgroeien.  Tijdens vakanties gaan de meeste dames en heren met hun ouders namelijk vér de grens over. Naar Berlijn bijvoorbeeld, of andere avontuurlijke oorden.

Didactisch lijkt Giethoorn me op alle fronten verdedigbaar.