Een puber vraagt om liefdevolle verwaarlozing
DE VRAAG
Sinds een half jaar heeft onze dertienjarige dochter een continue glucosesensor. Nu kunnen we haar glucosewaarden op afstand volgen. Het leek ons een uitkomst, maar de realiteit is dat we sindsdien veel meer ruzie hebben over haar diabetes. Hoe kunnen we dit anders aanpakken?
HET ANTWOORD
Ouders kunnen tegenwoordig alles van hun kinderen volgen. Denk aan magister of welk leerlingvolgsysteem dan ook. Bij diabetes komen daar de waarden van de glucosesensor nog bij. Door continu de glucosewaarden van je kind te controleren, ontneem je het zijn of haar autonomie. In de puberteit moet een kind leren zelfstandig te zijn, verantwoordelijkheid te dragen en zelf beslissingen te nemen. Het helpt niet als ouders dan continu de glucosewaarden controleren. Daarmee roep je alleen maar weerstand op. Een puber leert heel weinig van de dingen die je vertelt en des te meer van het proefondervindelijk ervaren.
Voor ouders met een kind met diabetes is het loslaten geen gemakkelijke opgave. Daarom is het belangrijk hier zo vroeg mogelijk mee te beginnen. Je kunt het loslaatproces grofweg opdelen in vier fasen:
1. Ik (de ouder) doe het en ik beslis het. Het kind is dan nog heel jong
2. Ik doe het en jij (je kind) denkt mee met de beslissing. Ongeveer t/m groep 6
3. Ik kijk hoe jij het doet en jij beslist. Ongeveer vanaf groep 7
4. Jij beslist en jij doet. Ongeveer vanaf de middelbare school.
Het doorlopen van deze fases gaat bij elk kind anders. Maar als je er echt een proces van maakt, dan heeft het kind de tijd om te leren verantwoordelijkheid te dragen en jij om vertrouwen te krijgen in de beslissingen van je kind. Het is belangrijk hiermee te beginnen als het kind op de basisschool zit. Dit is een veilige omgeving en jij kan dan nog fungeren als vangnet. Zodra het kind naar de middelbare school gaat, wordt er opeens veel van zijn of haar zelfstandigheid gevraagd. Het werkt in het voordeel van het kind als het dan al zelf zijn of haar diabetes kan managen.
De stap van fase 3 naar fase 4 is groot. Het is logisch dat je als ouder gerustgesteld wilt worden en mogelijke gevaren tot het minimum wilt beperken. Bespreek dit met je kind en geef aan dat je ongerust bent. Veel kinderen zijn bereid om je regelmatig een appje te sturen over de glucosewaarden en hoe ze hiermee omgaan. Hiermee leg je de verantwoordelijkheid bij je kind en zo leert het om rekening met jou te houden. Een mooie stap naar zelfstandigheid en veel effectiever dan het controleren van de glucosewaarden op een afstand. Een puber vraagt om liefdevolle verwaarlozing.
Tekst: Irene Seignette
Naar het originele blog klik hier>>