Leeg nest…

Nooit gedacht dat het ooit op mij van toepassing zou zijn: het lege nestsyndroom! En als je het me op de vrouw af vraagt zal ik het waarschijnlijk nog ontkennen! Hoe bedoel je ‘leeg nest’? Zo lang je kind nog gewoon thuis staat ingeschreven bij het bevolkingsregister is er niets aan de hand! En laten we wel wezen: uit huis is natuurlijk niet uit het hart… Of toch wel…

Binnenkort gaat de oudste het huis uit. Tenminste, hij gaat ‘intern’. Als co-ouderende moeder zou ik hier al ruimschoots aan gewend moeten zijn maar toch is de praktijk weerbarstiger.
Bij elk liedje op de radio dat gaat over eeuwige liefde en afscheid nemen merk ik tegenwoordig dat ik vol schiet. Vooral in de auto ben ik regelmatig ‘emotioneel incontinent’ en grijp ik tegenwoordig direct bij het starten alvast maar naar mijn zonnebril. Tijdens elk gesprek waar het naderende ‘afscheid’ ter sprake komt, merk ik dat de waterlanders stiekem omhoog kruipen. De geur van Zwitsal is ook al zo’n waterlanderkanon; boven een peuterhoofdje hoor ik mezelf die vreselijk oubollige opmerking – die niemand ooit uit mijn mond zou horen! – maken ‘het gaat zo snel geniet er maar heel erg van…’

Een kind dat zijn droom gaat volgen… Als moeder zou je er toch trots op moeten zijn. Eigenlijk zou ik hem lachend en juichend de deur uit moeten zwaaien: ‘dag hoor, veel plezier. Het gaat je vast lukken! Neem je het eerstvolgende weekend al je was mee?’ Maar toch…
Hoofdstuk negen uit het Enige Echte Eerlijke Puberopvoedboek heb ik fijn kunnen vullen met de droombaan voor zoon-lief. Omdat ik het anders zag, zijn droombaan. En zo heeft hij in het, naar eigen zeggen, ongelukkigste jaar van zijn leven echt zijn best gedaan om mijn persoonlijke Moskowitz te worden. Of Kuiper, misschien zou ik daar tegenwoordig voor kiezen.
Toen rechten geen echte hit bleek werd het ‘communicatie’, leek me ook zo’n geschikte baan voor de puber die niet goed wist wat hij – naast zijn droombaan – zou moeten worden…
En zo werd een tweede ‘ongelukkigste jaar van zijn leven’ aan zijn ervaring toegevoegd.
Als ouders heb je zo je dromen voor je kinderen. En blijft het uitkijken dat het geen ’tweedehands dromen’ zijn, waar ze eigenlijk jouw wensen en verlangens gaan invullen.
Het gezegde zegt zo treffend ‘het bloed kruipt waar het niet gaan kan’. Ik had het dus kunnen weten. Mijn zoon gaat de droom, die hij al sinds zijn twaalfde heeft, waarmaken. Hij wordt marinier.
En ik? Ik ben trots. Apetrots!

Maar toch, weg is dadelijk de puberkamer waar het altijd een puinhoop is. Nooit meer mopperend struikelen over slingerende gewichten, ’t shirts en schoenen…
Nooit meer een weerbarstige puber die liever een game uitspeelt dan de tafel even te dekken. Geen gedoe meer over ‘op tijd thuis zijn’, geen opgestapelde afwas bovenop de afwasmachine, geen vrienden meer over de vloer die de koelkast plunderen. Geen bergen schone was meer in de wasmand omdat die slaapkamer eventjes opgeruimd moest worden…

Dus: vergeet je het niet? Te genieten van élke periode uit jullie leven met elkaar?
Want weet je… het gaat zo snel!

Marina van der Wal

Geschreven door admin

Marina van der Wal, puberexpert en gezins- en relatietherapeut.

We hebben meer blogs geschreven

Mijn controle was niet zijn controle

Mijn controle was niet zijn controle

Al een paar maanden hield ik een knobbel in mijn borst in de gaten: groeit de knobbel, is ie nu weg? Als ik mijn arm omhoog houd, is die knobbel er dan nog steeds? Is het een plekje, rond, langwerpig, hard of zacht? 

Lees meer
Eenzaamheid is de grootste valkuil

Eenzaamheid is de grootste valkuil

In spannende tijden wordt het duidelijk wat de sterke én wat de zwakke plekken in je relatie zijn. Pijnlijk duidelijk, wat betreft die zwakke plekken. En waarom pijnlijk? Omdat ze altijd iets zeggen over jouzelf. Over jouw investering in een relatie, het oude zeer dat je nog niet hebt kunnen verweven in je leven, je opvoeding en je minder leuke karaktereigenschappen. Wil je deze spannende tijden samen overleven, dan ontkom je er niet aan om naar je eigen leven te kijken. Dat geldt voor beiden: de partner én de patiënt.

Lees meer

Jouw examenpuber gaat op reis

Jij denkt er nog niet aan maar jouw ‘examen-puber’ wel: de examenreis!

En als je er aan denkt is ‘paniek!’ misschien wel het woord dat het dichtst bij jouw emotie komt. Want: gaat dat wel goed, samen met vriend(inn)en op reis? Lukt het jouw zoon of dochter om zichzelf te blijven met een groep jongeren die niets liever wil dan ‘helemaal uit je bol gaan!’. Drank, drugs, sex, soa’s… En dan durf je het woord zwan… niet eens te dénken!

Lees meer

0 Comments

0 reacties

De blogs als eerste in je mailbox?

De blogs als eerste in je mailbox?

Alle blogs (en vlogs) verschijnen altijd eerst op de website. En we sturen deze blogs ook altijd meteen per mail. Voor aanbiedingen geldt dat trouwens ook: die bieden we ook als eerste via de mail aan. Het kan ook zo maar gebeuren dat we alleen de mail gebruiken en niets op onze socials plaatsen. Wil je niets missen? Dan zorg je dat je op de hoogte blijft. Dat regel je met een simpele klik op de onderstaande knop. Schrijf je in en mis geen enkel blog!

Het is gelukt!