Dát is de vraag van Marlies en Serge. Ze hebben samen twee kinderen; Jolieke van 3 en Stef van net 1.
Samen hebben ze er voor gekozen om een weekend naar Den Helder te komen en in een B&B te verblijven. ‘Investeren in onze relatie’, noemen ze het samen. Tenminste… zo noemt Marieke het. Daar komen we in het eerste gesprek al snel achter: Serge heeft vooral het gevoel dat hij mee móést.
Naar het gevoel van Serge is er niet zo heel veel aan de hand. Ze hebben een leuke relatie, met de kinderen gaat het goed, de beider banen lopen lekker en hij is er trots op dat hij naast al deze verplichtingen ook ruimte heeft voor ‘me-time’. ‘Dat lees je toch in al die bladen, dat dat belangrijk is om een leuke partner en vader of moeder te blijven? Nou, daar let ik dus op!’
Serge mountainbiked graag met een groep vrienden. In maart starten ze weer met het nieuwe seizoen; drie doordeweekse avonden op de pedalen en dan zondagmorgen vroeg ook. Héérlijk vindt hij het! ‘Ik laad daar echt van op!’
Marlies heeft ook haar moment van opladen: ze gaat wekelijks een avond naar haar moeder toe. Daar kijkt ze gezellig een serie en ondertussen doet ze de was en checkt of er nog wat extra gedaan moet worden, later in de week. Haar moeder is door een ongeluk slecht ter been en vergeetachtiger geworden.
En verder zijn er dan nog de beider banen; allebei dragen ze verantwoordelijkheid voor een groot team. Het team van Marlies heeft net een reorganisatie meegemaakt. ‘Dat was een spannende en energievretende periode’, vertelt ze. ‘Veel mensen waren bang om hun baan kwijt te raken. Voor die angst was geen reden, voor ons team. Maar de onrust heeft toch effect op mensen. Het was echt schipperen met tijd: werk, thuis, de kinderen, mijn moeder…’
Na een half uurtje praten aan onze keukentafel snappen we de behoefte van Marlies om tijd en energie in de relatie van haar en Serge te investeren; dat hebben ze de afgelopen anderhalf jaar nauwelijks gedaan!
Wij zien het kwartje bij Serge opeens vallen. ‘Het klopt, dat we eigenlijk niets samen hebben gedaan. En misschien moeten we ook eens naar de verdeling van tijd gaan kijken.’ Vragend kijkt hij ons aan: ‘hebben jullie daar ook tips voor?’
Dit is een mooi moment om het met elkaar over de komende vier gesprekken te hebben. Welke verwachtingen hebben zij voor de komende twee dagen? Wat zijn voor hen, naast die tijdsplanning, andere onderwerpen waar ze het over willen hebben?
‘Is dit nou relatietherapie?’ vraagt Serge op een gegeven moment. Hij kijkt er een beetje bedenkelijk bij. ‘Dat klinkt zo alsof we gefaald hebben, samen. Terwijl we het eigenlijk heel goed hebben.’
Gideon legt uit dat we niet zo van het therapieën zijn; je bent hier voor een paar goede gesprekken waar je thuis vaak niet aan toe komt.
We spreken de volgende ochtend een half uurtje later dan we normaliter starten af; Serge zou Serge niet zijn als zijn mountainbike niet mee was. Hij wil beide ochtenden heel graag een fietstocht door de duinen maken.
Voor Marlies zijn dat mooie momenten waarop ze even helemaal niets hoeft; geen kinderen, geen teamleden, geen moeder die haar nodig heeft.
Een maand na het weekend ‘relatie-bootcamp’ belt Serge om een update te geven. Hij heeft er voor gekozen om de zondagochtend te investeren in het gezinsleven; ‘dat is nu echt onze tijd met elkaar. De ene keer gaan we zwemmen, de andere keer naar het bos, bij ons in de buurt. Of de kinderboerderij.’ De keus heeft een grote invloed op onze relatie. Die is echt beter geworden. Lachend besluit hij zijn opsomming met ‘en daar laad ik echt van op!’
Aan de keukentafel is een serie blogs over de gesprekken die Marina van der Wal & Gideon de Haan aan hun keukentafel hebben met cliënten.
‘Aan onze keukentafel’ is een serie blogs over verhalen uit onze praktijk. Cliënten ontvangen we letterlijk aan onze keukentafel en we delen de prachtige gesprekken én uitkomsten in deze blogs met je. Altijd met toestemming, en altijd geannonimiseerd.
Wil je ook aanschuiven? Voor een enkel gesprek, meerdere gesprekken in een weekend, kamperen met je eigen kampeermiddel in onze tuin? Wil je alleen komen praten? Het kan allemaal en je bent meer dan welkom!