Een AH-tas vol herinneringen

 

De herinnering is gelukkig niet rijp om op te vouwen en een deel te laten worden van al die sweet memory’s van iets dat ooit was.

Een afwijking noemen ze het hier thuis: het feit dat ik herinneringen koppel aan het kledingstuk dat ik op dat moment droeg. Van mij mag het. Niemand die er onder lijdt…

Al jaren zeul ik een AH-boodschappentas achter me aan. Je kent ze wel: zo eentje met een rits die een dakloze niet zou misstaan. Nou ben ik natuurlijk niet dakloos maar dit is wel mijn manier om herinneringen met me mee te slepen. Volgens mijn kinderen trouwens beláchelijke herinneringen: alles is van textiel, de meeste dingen zijn kapot of inmiddels (au! veel) te klein. Ze vergeten één ding: ieder kledingstuk staat voor een belevenis, een nieuwe start, een avontuur of een ontdekking. En het zo af en toe door deze tas rommelen houdt al deze mooie verhalen en de mensen die daar onlosmakelijk mee verbonden zijn, levend.

Het is begonnen in een periode waarin ik belachelijk en heerlijk veel afviel. Van maat bijna-48 ging ik in een mum van tijd naar maatje 36. Dat mijn gebit en mijn haarbos hier flink wat schade door hebben opgelopen vond ik toen niet zo’n punt: het was geweldig, zo’n nieuw lijf, nieuwe kleding én totaal anders bejegend te worden door mensen. Mocht je denken dat het een dikkertjes-vooroordeel is dat mensen je in een eerste contact op je omvang beoordelen: het is helaas waar.

Maar, na die afvalrace ben ik dus begonnen met het verzamelen van textiel. Mijn textiel. Sokken, ondergoed, broeken, rokken, blouses en shirts. Elk stuk staat voor een herinnering: mijn eerste broek maatje 36, een lingerie setje, het mantelpak van een merk waarvoor ik echt heb moeten sparen. Die vreselijke streepjes-mannen-pyjama waarvan een collega en ik ieder een exemplaar hebben aangeschaft voor een bedrijfsuitje; tijdens deze reis heb ik, zittend op de gang van een boot, ín die pyjama één van de belangrijkste beslissingen in mijn leven genomen. De collega werd daarna een vriendin en is belangrijk geweest bij de start van mijn nieuwe leven.  Of neem nou dat  knal roze t shirt, gedragen tijdens een estafetteloop met de toenmalige minister Rouvoet, en het shirt voor de stagiaires die het eerste congres waarvoor ik als directeur verantwoordelijk was, tot een succes hebben gemaakt. En het laatste t shirt wat aan de collectie is toegevoegd: met de opdruk ‘bootcamp2014’. Elke keer als ik mijn sentimental journey door deze tas maak, bekruipt me een gevoel dat de tijd zo snel gaat. De kilo’s erbij trouwens ook.

Eén rokje en shirtje heb ik niet in die tas gedaan; de kleding die ik aanhad bij de eerste échte date met mijn meneer. Op één of andere manier kan ik dat niet. Het setje hangt nog steeds in de kast. Het jasje dat ik er bij droeg heb ik nog steeds regelmatig aan. Tot verdriet van de mevrouw die mijn kleding regelt: het leer is – ik geef het toe – wat verkleurd en misschien zelfs afgedragen. Maar toch. Bijna elke dag zie ik deze tastbare herinneringen van een dag, een avond en een nacht (nou ja, toen had ik dat setje dus niet aan, maar dat terzijde) die uiteindelijk gevolgd zijn door honderden dagen, avonden en nachten.

Ik wil dat eerste echte afspraakje niet vergeten, de herinnering is gelukkig niet rijp om op te vouwen en een deel laten worden van al die sweet memory’s van iets dat ooit was.

marina van der wal

Geschreven door admin

Marina van der Wal, puberexpert en gezins- en relatietherapeut. Marina is een ervaren opvoedkundige en runt een praktijk waarin ze ouders met opvoedvragen begeleidt. Ze weet veel van de ontwikkeling van kinderen, van klein tot groot. Marina schreef meerdere succesvolle boeken over kinderen en opvoeden. Ze is vaak in de media. Oh, en ze is zelf moeder van twee kinderen.

We hebben meer blogs geschreven

Gebrek aan financiële opvoeding: een springplank naar schulden

Gebrek aan financiële opvoeding: een springplank naar schulden

De noodzaak voor een financiële opvoeding wordt steeds belangrijker: de verleidingen voor onze kinderen worden groter, de manier waarop er verleid wordt door bedrijven wordt venijniger en lastiger te weerstaan. De kans op het ontwikkelen van schulden wordt groter. Leren sparen is belangrijk. Leren uitgeven belangrijker. Want: weinig financiële opvoeding is een springplank naar schulden.

Lees meer

De gestreste samenleving

‘Hoe kan het toch, dat er zoveel mensen, zoveel jongeren ook, de ratrace niet meer bij kunnen houden? En hoe is het zo ver gekomen dat zoveel mensen lijden onder ‘onverklaarbare klachten’ en dat de groep jongeren die hier onder lijdt steeds groter wordt?’

Lees meer

De balans tussen Gevoel en Actie

Emotieregulatie gaat over het vermogen om emoties te herkennen, deze emoties te begrijpen en daarna deze emoties ook nog eens in goede banen te leiden. Het betekent niet dat je je emoties zou moeten onderdrukken, maar dat je ze op een gezonde en constructieve manier uit.

Lees meer

De blogs als eerste in je mailbox?

Alle blogs (en vlogs) verschijnen altijd eerst op de website. En we sturen deze blogs ook altijd meteen per mail. Voor aanbiedingen geldt dat trouwens ook: die bieden we ook als eerste via de mail aan. Het kan ook zo maar gebeuren dat we alleen de mail gebruiken en niets op onze socials plaatsen. Wil je niets missen? Dan zorg je dat je op de hoogte blijft. Dat regel je met een simpele klik op de onderstaande knop. Schrijf je in en mis geen enkel blog!

Het is gelukt!

Binnenkort: een Online Bijeenkomst over Vapen!

Waar we het tijdens deze Online Bijeenkomst in ieder geval over gaan hebben:
* Zijn pubers meer verslavings gevoelig dan volwassenen?
* Hoe ga je het gesprek met je kinderen aan over een fenomeen als vapen?
* Kun je je kinderen hier tegen beschermen?
* Werkt verbieden?
* En straffen, werkt dat?
* Is het handig om een rijbewijs te beloven, als ze niet gaan vapen of roken?
* Jouw vragen komen natuurlijk ook aan bod!

Deelnemen? Schrijf je vrijblijvend in, dan houden we je op de hoogte!

We houden je op de hoogte!