Ik ga iets doen wat ik in mijn leven nog nooit gedaan heb: een volle maand op reis! Het huis is logeer-klaar voor de mensen die er in deze periode intrekken (hoera voor de buren: geen pubers ) en wij gaan een reis maken waar ik al vijftien jaar naar uitkijk.
Toen ik dit aan iemand vertelde dacht deze meteen aan een rondreis langs oosterse rijstvelden of leuk met paarden koeien drijven op uitgestrekte pampa’s. Vooral dat koeien drijven leek me wel wat: de laatste keer dat ik op een paard zat eindigde ik zelf hangend (én loeiend) aan de hals van het arme dier. Ik moet dus teleurstellen: mijn reis gaat niet verder dan naar Noord-Spanje: Santiago de Compostela. De pelgrimsroute. En dan niet eens te voet maar met ons busje met tent (en honden). De pubers laat ik thuis want die praten terug .
Vijftien jaar geleden, ik was vijfendertig en maakte in die periode grote beslissingen in mijn leven, heb ik mijzelf beloofd: als ik het haal om gezond, fris en fruitig vijftig te worden, dan ga ik een kaarsje branden in Santiago. En het lijkt het er op dat ik dat ga halen! In tegenstelling tot mijn vader, moeder en stiefmoeder die allemaal óf ziek waren óf zelfs al overleden, op deze leeftijd. Op één of andere manier zijn deze leeftijden in mijn ziel gegrift en ik vind het bijzonder dat ik nog zo door het leven kan huppelen, de dingen kan doen die ik leuk vind én zelfs nieuwe avonturen aan kan gaan.
Of ik precies op mijn geboortedag de kerk in Santiago binnenstorm, ik weet niet of we dat gaan halen. Maakt ook niet uit. ‘De reis is een onderdeel van het doel enzo.’ Muggen jagen, wakker liggen van geritsel in de vuilniszak naast je tent, rommelen met twee gaspitjes voor een maaltijd, precies misgrijpen naar die ene állerlekkerste (lees: meest afkledende) jurk die je thuis in de kast hebt laten hangen, kletsnatte kleding omdat de douches op de camping afgesteld zijn op op een waterballet náást de douchebak, grommende honden omdat de buurman in de bosjes achter jouw tent z’n nachtelijke plas doet…
Ik kijk er allemaal naar uit!
Dussss, wat ik je wilde zeggen: het gaat hier rustig worden, de komende periode. Geniet er van, zou ik bijna zeggen… Tot na de vakantie!
