DE VRAAG
We vinden dat de vrienden van onze dochter een foute invloed op haar hebben. Ze gaan veel uit en experimenteren met drugs. Als we hier iets over zeggen, is het huis te klein.
HET ANTWOORD
Voor pubers is het letterlijk van levensbelang om erbij te horen. Onderzoeken laten zien dat het pijncentrum in de hersenen wordt geactiveerd bij jongeren die het gevoel hebben buitengesloten te worden. Het erbij willen horen en daarbij ook over grenzen gaan, gebeurt vaak volkomen onbewust. Net als ademhalen.
Volwassenen zeggen al snel: ‘Bij die groep wil je toch niet horen’. of: ‘die vrienden zijn slecht voor je’. Maar hiermee bereik je je kind niet. Voor jullie dochter is die vriendenclub van levensbelang. Daarom is het belangrijk om je te realiseren dat verkeerde vrienden niet bestaan. Wil je invloed hebben op de vriendenkeus van je dochter, probeer dan te begrijpen waarom ze die vrienden kiest. Wat hebben ze haar te bieden? Achter de keuze gaat vaak een behoefte schuil.
Als je daarop ingaat, krijg je een constructief gesprek in plaats van dat je je kind aan het veroordelen of beoordelen bent. Vaak kun je vanuit die behoefte wel invloed uitoefenen. Pubers zijn gevoelig voor autonomie. Daarom kan het bij het stellen van grenzen helpen om je dochter een keuze te bieden in plaats van iets te verbieden. Bespreek bijvoorbeeld met haar op welke avond ze wil uitgaan, de vrijdag of de zaterdag? Je legt de keuze dan bij haar en hebt het niet over haar vrienden.
Dat je je niet uitspreekt over de vrienden van je dochter, wil niet zeggen dat je alles goed vindt. Je kunt duidelijk je grenzen aangeven, bijvoorbeeld dat je tegen drugsgebruik of nachtenlang stappen bent. Benoem je grenzen, maar keur haar vrienden niet af. Je moet je dochter ook de ruimte geven om zelf te ontdekken wat oké is en wat niet oké is. Geef haar het vertrouwen. Meestal overwint het gezond verstand. Ik realiseer me dat dit voor ouders van een kind met diabetes een hard gelag is, want zij staan altijd op alert. Dat maakt opvoeden en loslaten voor ouders van een chronisch ziek kind extra moeilijk. Maar jullie dochter heeft dit nodig om zich te kunnen ontwikkelen tot een sociaal sterke volwassene.
Tekst: Irene Seignette
Naar het originele blog klik hier>>